BismillahirRahmanirRahim
Soru: "Derin bir kuyuya düştüm ve her gün boğuluyorum, boş ve daha kötü biri haline geliyorum. İçimde bir şeylerin öldüğünü, hiç iyi bir şey kalmadığını hissediyorum. Bununla kendim başa çıkamayacağımı biliyorum. Ne yöne gitmem gerektiğini, doğru olanı biliyorum, ama adım atamıyorum. Atacağım ilk adım ne olmalı?"
Çoktan ilk adımı attın zaten. Rabbinin rahmetinden sakın ümidini kesme. Allah’tan yardım isteyen sen misin sanıyorsun? Senin duan, Allah’ın seninle konuşmasıdır. Anladın mı? Allah’a dua etmeni sebebi, O’nun seni hatırlamasıdır. Zaten bir adım attın. Duanın gücünü asla küçümseme, özellikle de bu ayda. Hak yolda olanlarla birlikte olabilmen için Allah sana kuvvet versin. Samimi ol. Allah (svt) karşına iyi birilerini çıkaracak. Sana O’nun elini uzatacak. Uzattığı zaman o eli tut, inat etme, şikayet etme. “Ben Allah’ı bekliyordum, bir kişiyi değil,” deme. Tut. Adım adım, çünkü Allah’ın rahmeti sonsuzdur, özellikle de bu rahmet ayında, sonsuzdur.
Allah (svt), bize hiç merhamet etmese ya da aşk göstermese, O’na dua bile edemezdin. Yani onu tamamen unutmuş olurdun. Ama unutmadın. Allah kolay kılsın, İnşaAllah. Güvenebileceğin, samimi birisiyle konuş. Ondan sana dua etmesini iste. Konuş, kalbini aç, birazcık içindekileri dök. Göreceksin, Allah (svt) Şafi’dir, Kalpleri döndürendir. Allah kolaylaştırsın. Ve min Allahu Tevfik.
El Fatiha.
Amin.
Selam Aleykum.
Şeyh Lokman Efendi Hz.
Şeyh Abdulkerim El Kıbrısi (ks) Halifesi, Osmanli Dergahi, New York
23 Ramazan 1439
7 Haziran 2018
Sohbetin İngilizce aslına buradan ulaşabilirsiniz.
Comments